Urbex: Die weisse Dame Gronau – Duitsland

Deze urbex locatie in duitsland is bezocht op 2010.

Urban exploring avontuur in Die weisse Dame spinnerei

Vlak over de grens bij Enschede ligt de Duitse plaats Gronau. Gronau telt een rijk verleden als het gaat om de textiel industrie. Overal in de omgeving van gronau zijn sporen van het verleden te zien. Spinnerei Die Weisse Dame is een van de sporen die het verleden in Gronau heeft achter gelaten. Die Weisse Dame is echt een geweldige locatie voor urban explorers. Het is gemakkelijk om een ingang te vinden, ligt redelijk ver van huizen af en er zijn talloze prachtige details te fotograferen.

Historie van deze Urbex locatie in Duitsland

Die weisse dame spinnerei in Gronau is opgericht omstreeks 1854 opgericht door Gerrit van Delden. In de volksmond wordt deze fabriek ook wel Baumwollspinnerei Gerrit van Delden genoemd. Het gebouw word tegenwoordig ook wel Die Weisse Dame of terwijl ‘de witte dame’ genoemd omdat het gebouw wit is van kleur. De textiel weverij van meneer van Delden was opgedeeld in twee gebouwen (waarvan een toegankelijk): Spinnereigebäude A und C. Wanneer je Gronau binnenrijdt zie je al van ver een aantal oude fabriekspijpen staan. Hierin de buurt bevindt zich ook Baumwolspinnerei die weisse dame.

Urbex locatie van Die Weisse Dame

Deze verlaten fabriek bevindt zich aan een redelijk doorgaande weg in Gronau. Wanneer je langs het spoor rijdt, kan je deze locatie niet missen. Zoals eerder vermeldt is die Weisse dame een ideale locatie voor urban explorers doordat de huizen wat verder af liggen. Let wel, dat er zich voor de fabriek een grote parkeerplaats bevindt. Deze parkeerplaats is van een lokale onderneming waar het redelijk druk is. Als je langs het water loopt kun je gemakkelijk over het hek heen klimmen en ongezien binnenkomen. Wanneer je eenmaal binnen bent kun je rustig je gang gaan.

Bijna gepakt tijdens ons urban exploring bezoek aan een locatie in Duitsland

Tijdens mijn tweede bezoek aan die weisse dame, werden we bijna in de kraag gevat. Na drie uur uitbundig te hebben ge- urbext werd het voor Eddy, Martijn, Harrie en mij tijd om de fabriek te verlaten. Martijn en Eddy liepen alvast voorruit omdat Harrie en ik nog even een paar foto’s wouden maken. Toen wij ook klaar waren met fotograferen, liep ik muisstil van de trap af, omdat ik pratende mensen hoorde. Ik wist niet precies waar deze stemmen vandaan kwamen, maar kon horen dat het niet van ver kwam. Langzaam de trap aflopend blijf ik ineens verstijft staan als ik echt VLAK voor me neus twee agenten zie lopen.Zij waren druk in discussie met elkaar en liepen me straal voorbij.

Nog geen twee seconden later gebaarde ik naar Harrie dat we weer omhoog moesten. Wij probeerden muisstil weer naar boven te lopen, in de hoop dat de Duitse ambtenaren ons niet zouden opmerken. Toen wij ons weer op de tweede etage bevonden hebben we een uur lang in een donkere kamer verschuilt gezeten. De twee agenten waren ons twee maal gepasseerd, maar hadden ons gelukkig geen enkele keer opgemerkt. Zoveel mazzel als nu, hadden we nog nooit gehad. Kortom veel spanning en sensatie tijdens deze urbex trip in Duitsland.